Yar…
Bir merhaba
Deme yine kadar çok isterdim
Yıllara sâri yutkunduğum
Kederin elemiyle sabahladığım gecelerin

Anlamaya muktedir
Olmak için gösterdiğim
Gayretin, bin hüzünle efkârlı nefesin
Esaretinde inletmiştin, ne yapsam
Ve nereye baksam suçlayandı o melalin

Gözlerinden
Dökülen yaşların meali miydim?
Sinem için demlediğim kederin
Gizeminde arandığın dikenli dilin

Meşkûk
Bir halde, halin hazan
Perdesinde ve hıçkırığın bizar bırakan
o kadrinde ruhumun mahzun serinliğinde,
Kalbimi titreten ve ürküten o nedenlerinde

Ne yapmıştım
Kalbin ülfetinden arınmıştım
Suskunluğun rahlesinde
Sabahlara denk umman sesini aranmıştım

Firakın
Abat olduğu, firkatin inşiraha
Mebni gönüllere ilham olduğu
aşkı anmıştım, sevdanın yalanlarından,
Nefesin heyecanlı
Sunumlarından mustarip olarak ağladım

Ne yapmalıyım
Sualiyle ve edebin kavliyle
Yıllarca sabrederek, gözlerinin
Yargılayan halinden kaçarak halime

Nakşeden
ne kadar sancılar zuhur etse,
Bir hikmeti gerekçesi vardır mıdır diye
Umut içinde, hali bizar bıraktıran
Sahnesinde, çilenin ulviyetine amade esiniyle

Hiç yazmamıştım,
Yalnızlığa bırakmıştım, gülerken ağlayan,
Susarken yüreğin yangınlığında dalan hicrandım

Halimin avareliğine şahit olan
Kim varsa, hastamı acaba kuşkusuyla
Bakıyorlardı, sen ise ne derler kaygısıyla
Ve bilmem ki niye farklı hülyaların sultasındaydın

Ne halimin derinliğine
Vakıftın nede ardın, hayatın sosyolojik
Hallerinden bihaber olan bir can olarak hardın

Kuşku ve korkularınla,
Önyargılı Savlarınla hiçbir vakit
Kalbin sesine kanmadın, ne kadar aynı
Dili konuşuyor olsak ta,
Duygular farklı lehçelerde olunca hoyrattın

Nasıl anlardım,
Hiç fırsat vermeyen candın,
Anlatmaya başladığım bir an,
Hıçkırıkların sergileniyordu an be an

Bilmem ki
Hala ne istiyordun, esaretin
Pençesinde inlettiğin yetmiyordu
Biliyordum, çaresiz susmayı edep telakki edip,
Bir hikmeti var diyerek sabırla anı bekliyordum

Mustafa Cilasun