( BÖLÜM BİR )


Mektup vardı eskiden
Mektuplaşma ruhu
İçlerinden yüzünüze can parçacıkları savrulurdu
Hepsi zaman yolculuğunda kayboldu
Bazıları teknoloji anaforuna tutuldu !
Neyse ki el de kalanlar nostaljiye soluk oldu…
===
En unutulmayanları da,
Aşk mektupları olurdu
Al dudaklarla pembe sayfaların kıyı köşelerine
Dudak baskısı buseler kondurulurdu…
===
Şimdi de mektup var
Ama geliştikçe asri zamanlar,
Bir duygu iflasına toslamış oldular.
İnsanların duygudan yapılı sevgi yolu
Teknoloji barikatı yüzünden tarumar oldu !
Ve bitti o pembe mektuplu yılların mutluluğu...
===
Boyun eğip diz çökünce
Asri zamanlara mektuplaşmalar
Kayboldu bizim mektuplu soluklaşmalar
Onların yerini aldı tebligatlı uyarılar,
Ne yazık ki hepsi mektuptan sayıldılar…
===
Sonun da iyice uzaklaştırıldık
Anılarımızı belgeleyen mektuplu yıllardan
Mahrum bırakıldık öylesi bir zaman yolculuğundan
İçi sıla rüzgarıyla dolu pembe zarflardan
Ve hatta uçları yanık sayfalardan
Uzaklaştırıldık aşk da var olmaktan
Hem kendimize ve hem de bunu başkalarına ispatlamaktan…
===
Kurutulmuş kır çiçekleri karşılardı ilk,
O pembe zarfları açar açmaz meraklı gözlerimizi
Okundukça ruhumuzu dalgalandırırdı olası sevgi sürprizleri
Silip süpürürdü içimizden kimi mektuplar
Sıla acılarımızın en irilerini !…
===
Bir mektup akşama kadar okunsa da
Onu ilk okuduğumuz an da ki duygu öylece sürüp giderdi
Yani defalarca okunmuş olan o mektup
Gönüllerimizi fethetmeye hala devam ederdi
Ve hasret korkusu daha fazla dağlamasın diye içimizi
Yüzlerce kez okunmuş mektuplar bile
Kronik hasret duygularımız yüzünden sık sık ziyaret edilirdi…
===
Bir başka heyecan zerk ederdi bize mektuplu yaşamlar
Cefakar bir postacı tarafından uzatılan bir mektubu
Titrek ellerimizle acele acele açmaya koyulduğumuz anlar
Zarf içinden esebilecek rüzgara göre,
Tavan yapardı içimiz de ki duygular !…
===
Harika yıllardı o mektuplu yıllar doğrusu !
Hele mektuplardan sızan sıcacık bir yar kokusu
Uzaklarda ki sevgilinin o tertemiz soluğunu,
Gözenek gözenek varlığımız her zerresin de
Gezdirip dururdu !…...

( İKİNCİ BÖLÜM )

Sevdiklerinizden eğer mektupsuz uzaktaysanız
Anlayınız ki siz yaşamaktan da uzaktasınız
Bir sevgili sevdiğine atfen içi iltifat dolu
Sevgi sözcüklerinden zarfın içine bir kaç satır koydu mu
Daha iyi anlaşılır bulunduğunuz uzak ufuklardan
Böylesi iltifatların yaşamınız için ne kadar elzem olduğu…
+++
Beklemediğiniz bir mektup
Sevdiğinizden uzaktayken pır pır ederken avuçlarınız da
En müzmin bir hastalığınızın hüznü bile o kadar koymaz bir insana
Pembe zarfın içinde elinize bir mektup uzatılır uzatılmaz
Hiç ihtiyaç duymazsınız siz o an başka bir şifa aracına
Hatta her hangi bir doktorun herhangi bir reçete yazısına da….
+++
Her türlü şifanın ayak sesleri olur size
O mektupta yazılan her sihirli cümle
Yeter ki sevdiğiniz olsun
Yazıyla da olsa pembe sayfalar içinde gelen sizin ziyaretinize.
Mutluluk bulaştırır bir sevgilinin sitemleri dahi yüreğinize
Lakin yakın eder mektuplar uzakları hep seven yüreklere !...
+++
Sırsallı sevgilerle sıvalı olur aşk mektuplarının dört bir yanı
Ayrıca o tür mektuplar çoğu aşkların üç bulutlu aynası
Hem de kara kutusu’dur öylesi mektuplar sevenlerin açıkçası
Şirin gösterebilir çaresiz yüreğe hatta olası bir intiharı
Şahlanırken gelen satırlar da
Karşılıksız bir aşkın o sözsel ölüm kasırgası !!!...
+++
Asri zamanlara yenik düşen pembe mektuplu yıllara rastlayanlar
Gün gelecek nostalji ateşiyle yanıp tutuşacaklar !
Sonun da dev cüsseli ve olanca ruhsuzlukta olan bir zaman zili,
Hiç durmaksızın avaz avaz gizli bir çan gibi çalmaya başlar...
+++
BU DEMEKTİR Kİ;
MEKTUPLA BÜYÜYÜP MEKTUPLA SEVEN İNSANLAR,
ÖYLE BİR DÖNEMİN PAYDOS OLDUĞUNU ANLAYACAKLAR
GERİ GELMEYİNCE BİZİM O PEMBE MEKTUPLU YILLAR !....
x
x
İSMAİL HAKKI GÜRCANOK
====İST . / ŞİLE / AĞVA====