Gözden sürme kapan
halimizden nemalanan
torbamıza çorba koyan
köklerimizden söküldüğümüz
ruhlarımız ikili
tarlamız tapanımız ekili baldıranlarla
düşen cemreleri hıdırellezleri
bayramlarını baharların
Yunus Emre’leri Şems-i Tebriz’leri
örnek aldılar Mevlanaları boş değildiler

topları sevgi tüfekleri kaygı
saygı ütopyaları insana doğaya
bu gidişle yetişmek mümkün mü biri
atlıyken öteki yaya

boş değildiler
heybeleri vardı nasihatle dolu tıklım tıklım
çarıkları asaları vardı Yusuf’ları kuyuları
zemzemdi suları
torbamıza çorba eleğimize su

çocuksu coşkusu
yaşlılığımızın gençliğimizin hırçın tayları

nal toplattılar
yerlerden yağmaladılar çiftlikleri
kovboyları vardı esas oğlanları
büyüdük beraber büyüdük hep beraber

köklerinden sökerlerdi dar ağaçlarını herkülleri
tarlamız tapanımız ekili baldıranlarla

acıyla kahırla büyüdük avuntularla
bizler ne kadar büyüsek de bizden öncekiler
hep fark attılar açık arayla hep en öndeydiler
biz yeni yeni öğrenirken sevgiyi
onlar yine öncü kara sevdalılardı

onlar Leyla
onlar Mecnun
onlar aşıklardı

biri var biliyorum ne kadar uğraşsak ta ulaşamadığımız
adandığım sevgiye adaydım

amade avareydim
bi çareyim desem ne çare

görüyor biri var
gözden sürme kapanları

biz de alırız rüzgarımızı arkamıza
yavaş yavaş yükselir
uçabiliriz de

6/Haziran/2013/Perşembe/Bodrum

Yüksel Nimet Apel