bedenimi git gide sıkan bir şey var
yol/culuk nereye böyle diyor içim?
cevabı yok / bulamıyor/um
martıların çığlıkları duyuluyor dışarıdan
her yer toz duman
gökyüzü kokusunda küf


söz/ü susturmak istiyorlar
“aman”/ı bilmiyorlar bilmiyorlar aman!
yakınlarda uluyor kurtlar/ yakınlarda…
uğursuzluğu tınmıyorlar


bu cefa bu eza bu verilen cezaya isyanım
Yaradan’a şikâyetim var
bir işaret ver artık Rabbim
neden hep biz geçiyoruz dar kapılardan?


gerçek yalanda gizliymiş
eksik tartmakta hukuk terazisi
inleyen seslerle camiler talan/mış meğer
vay analar sizlere, vay ki vay


üzerleri çizilmiş
eşkâli yok ki melâli getiren zaliminizin
topunuza üç beş çapulcu, üç beş vandal dediler
kara yılanlar dolanıyor etrafımızda


elim kolum ayağım pürtelâş
ve özgürlüğe zincirini kırıyor
ayaklanıyor ruhum
dört duvar kırılıyor gürültüsünden
bedenimdekileri yazamamak korkusuyla titriyor kalem

V e
besmeleyle çağırıyor diğerlerini de
“gelin canlar bir olalım”
utanmasın beyaz kâğıtlar
mahmur uykulardan çıkalım
kanatlansın eski zamanlar
yalnızca ses verin bize
yanlışsak eğer bağışlamasın Tanrım bizi !...


ömür dediğin nedir ki ?
bugün varsak yarın yokuz
isteriz ki bir hoş seda kalsın arkamızda…


Hadiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.