1
Yorum
0
Beğeni
4,5
Puan
1607
Okunma
Ne vakit mazinin,insem dibine
Efkarı pür neşe,cümbüşte gördüm.
Umut hazinemdi,hırsımsa iğne
Yılmadan gayrete tevazu ördüm.
Tutup karanlığı,uzattım yere
Üstüne güneşten gülleri serdim.
Bir özge yar için,inan ha bire
Her gece,rüyada murada erdim. .
Mavisini attım,gökte semanın
İndim denizlere,sefamı sürdüm.
Dağlara ’’ca’’ yapıp,o mutlu anın
İçinde kuş gibi,sanki özgürdüm.
Bu günkü hesabı,kapadım dünden
Kalemi kırarak,defteri dürdüm.
Vefayı görmeden,geçtim önünden
Belki de,ya kördüm,ya da nankördüm.
ALİ OSMAN ARSLAN
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz