Spartacus’un içindeki özgürlük alefleri gibi hırcın ve firari bu akşam duygularım.
Sadece kendimi istiyorum yalnızlığıma.
Öte yandan ise seni düşünmek,
düşünmek ve özlemek...
Her esen rüzgarda senin kokunu içime çekmek,
hayallerin bile bittiği o yolun ötesine geçmek istiyorum.
Sadece senin olan bir dünya,
senin adın sana benzeyen herşeye doyasıya bakmak istiyorum.
Ama gel gör ki keşkelerim insafsızca linç etmeye çalışıyorlar kelbimi.
Kalbimin ise mantığıma açtığı soğuk savaşlar,
darmadağan etti vicut dengemi.
Zıtlıklara büründüm,
sensizlikten yanarken,
yokluğunda üşüyor ellerim.
Bir teselliye ihtiyacım var,
bu yalan teselli dünyasında.
ölümün o güzel tesellisi olan cennete götür mesela.
İstemem ama saraylar, yatlar, katlar
yada egomu şişirmek için emrime girecek huriler .
bana bir sen lazımsin birde vazgecemediğim
kırmızı ve beyaz güllerim.