sevgiyle kök salıp,
toprağın üstünde filizlenir bir tohum,,ilk güneşine merhaba derken;

suyu bol,
güneşi tamdır fidan olana dek,,

sonra;

ilk başta ışığını keser güneş,,
yağmuru çekilir üzerinden,
birden bire olur her şey,,
ve birden bire bir başına kalır toprağında,,

fidan,
yalnız büyüyecektir bundan sonra,
bir adım dahi gidemediği,
kader belleyip mıhlandığı toprağından;
süt niyetine asit yağmurlarını çeker dallarına,
ve zahmetle bahşedilen bir tebessümün seyrinde yeşerir yaprakları,,

yalnızlığıyla kıydığı nikahın ölümüne sözü kesilmiş,
ağaç olmuştur sonunda,,

birden bire,,
battığı yerden doğar güneşin biri,
bin yağmur taşıyan bulutlar gelir ardı sıra,
birden bire olur her şey,
her şeyi birden bire değiştirecek kadar,,,,sanılır,

ama değil işte,,

damarlarımda asit yağmurları dolanırken,
bir tebessümün seyrinde bulduğum mutluluğa alışıkken böyle,,
ve yalnızlığımla kıydığım nikah baki,,ben ölmemişken henüz,,

bu güneş,,,yakar,
bu yağmurlar,,boğar beni anlıyor musun,,

ve anlıyor musun,,aslında,
küskünlüğüm sana değil,,,çocukluğumaydı sevdiğim,,

mayıs 21,34