Bazen çaya yazdığım şiirsin
Bazen pişmanlığım
En çok ellerini özlüyorum
Gücenmesin gözlerin
Alıp gidiyorsun hayallerimi
Salkım saçak üşüyor bulutlar
Katre katre düşüyorsun yeniden gönlüme
Çok uzaklarda çocukluğumdaki şarkılar
Gençliğim hayal meyal

Somutlaşır güz günü telaşı ağaçlarda
İçimde yalnızlığım gibi uçuşur yapraklar
Bu hengamede seni düşünürüm
Önce avuçlarım tutuşur
Sonra yüreğim

Çaya yazdığım şiirler de
Benim gibi yalnızlaşır çoğu kez
Demliğin derunu kan
Türküler yarım şiirler öksüz
Ölüm kadar yakın Çin kadar uzaksın
Ölüm ağlar ayrılığa
Ayrılık tınmaz
Sensiz ellerim ısınmaz yüreğim de
Sinemde kutup ağrısı zaman

Susuyorum

Harfler sırrımı biliyor nice zamandır
Kelimeler suskunluğun panzehiri
Her mısraın sonu sükut
Güz güneşinin saçları üşüyen sarı
Kuşlar alıp götürdüler ilkbaharı deniz aşırı
Sonbahara demir attım artık
Hazanın hezeyanları doluyor bardağıma
Çayımın tadını alamıyorum
Hep hüzün takılıyor ağıma.
Ankara, 29.05.2013 İ.K