çıplak ayaklarımı öpen sokaklara sorun
nasıl kaybolduğumu

.....


elimin yüzümün kirine bak-
-mayın tarlalarında bıraktım kollarımı
ne çok tanrısız tanrı gördüm güney çöllerinde
kulakları midasın -kin- den s-ağır
kuyrukları iblisin kuyruğundan uzun
çöl tilkisine benzeyen bedenleri ruhsuzdu


üfledikleri her ocak küle dokundukları her can taşa...


gök ve yer şahidim
hatta duvarlar, yer minderleri,yarım kalan kitaplar...
siz bilmezsiniz depdebeli hüzünleri, deruni acıları
sümüklü böceklerden daha ıslak yüzümün nasıl küflendiğini
gün her aksırdığında çaresizlik halkasının nasıl boynumdan geçtiğini


s
o
r
ma
yın- yırtık eteklerimin sökükleri takılırken bacaklarıma
ah! utanan yüzümü


üç beş karga gakladıkça...
karanlığın halay çektiği duvarlara ölüm yükselir
aylar uzadıkça hayallerimse hep cüce...


-k a l ı r d ı-


....



mucize- diye bir şey duydunuz mu ?
yılda bir kez cehennemden cennete bir yol uzar
sağınızdan melekler solunuzdan zebaniler çekiştirir
arkanızda tam tekmil yılanlar ordusu...



şükürler...
geçtim o yoldan
artık her gün batımında rüzgâra karşı dem tutuyorum huzura....