bir gamzeye sıkışıp can vermişiz
can vermek kolay be İbrahim!
kaybetmek koyuyor adama

babaannem ispirto sürüyor bacaklarına
tarlayı satıp apartımana çıkmışız
ayaklarımız toprağa değmiyor İbrahim!

gül suyu eksik olmuyor odalarımızdan
valide onlarca çiçek bakıyor ki sorma
her biri ayrı mevsim her biri ayrı deniz
iyi de rüzgar alıyor evimiz amma
ayaklarımız İbrahim, ayaklarımız değmiyor toprağa

Kur’an öğreniyor babam
annem de sabahları derse gidiyor
tecvid lazım geliyor bir vakit sonra
top oynayan çocukların
ve çay muhabbetinin dibini delen amcaların yanında
ölülerine ağlayan yakınları var mezarlıklarda
ağlıyorlar...

ve dağlar İbrahim, dağlar
söylüyor ki hayat dar gelirmiş duası olmayana
ve yazlar bile serinmiş ağlamayana
gerilmiş yaylarını belinde taşırmış da her daim
kana bulanmamış yerini bırakmazmış gönlü olanın

ilk kaybettiğimiz zamandı sanıyorum
gelmediği ilk yılıydı baharın
dersin ki saçları saçlarıma sarılıyordu geceleri
gün vakitleri padişah gibi geçiyordu şehrimden
bütün kelimeler, iltifat ibareleri
soy kırımına uğruyordu
göllerin, ovaların üzerinden yürüyerek
yıldızlar iliştiriyordu eteklerime

fakat ne cüret
durulamazdı karşısında bir güzelin
onun ne kadar hakkı yoksa gönül çalmaya
senin de o kadar yoktu sevdaya tutulmaya
velhasıl tutulmak güneşe hastı İbrahim

oysa ne çok isterdim
o kanatlarını giydireydi kelebeklerin
ben süt soraydım kuşlara
gel ki gözü tuttu hor bakanların
gönlü sürüverdik yokuşlara
kokusunu tütsü eylediğimiz odamıza kapanıp
şarkılar, şiirler yazdık bir vakit
gırtlağımızda duran yumruk da onundur
ve ondandır az yer az içeriz

aile Allah’a emanet
anne, baba, babaanne ve kardeşler..
gurbet türküsünü çaldığımızdan beri
hani titrediğinde yüreğin bam teli
beton rengi mevsimlerde yer bulurken güneşler
özlemle yad ettik geçen günleri
anladık ki o koku sade yağmurdan değil
ve anladık ki yeşil soğan iyi gider ekmekle
birbirimizi bulduğumuz işte ortak dilekle
çıktık bir yola

şimdi sevdamız topraktandır
her şeyin bittiği ve her şeyi bitiren topraktan
davamızın adı bahar, namımız da işçileri olmaktır gayrı
nihayetinde el edecektir uzaklardan
hem öyle bir bahar ki
ayağa kaldıracaktır beli bileği bükülenleri
dili dönmeyenlerin konuşacağı elbet
tüm sıkıntıların tüm dertlerin
bağrına suyu çeker gibi toprağın
üzerimizden çekip almasıyla olacaktır

hem öyle bir bahar ki
nazarını celbedecektir sevgilinin
ve kaybettiğimiz söylenmeyecektir İbrahim!
bir bahar ki işte
kaybettiğimiz söylenmeyecektir artık.