1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
605
Okunma
Tükendim sessiz kuytularda,
Gizlice hep seni beklemekten.
Ve her gece her gece defalarca,
Düşlerimde seni kaybetmekten.
Gözyaşım ve kalbimdeki acıyla,
Yoruldum defalarca kırılıp kırılıp,
Kalbimin paramparça olmasından.
Bir umuttur işte sevgili,
Birgün ansızın çıkar gelirsin belkide.
Kurtarıp bütün acıların gazabından,
Söküp içimizden fırlatıp atarız hasreri.
Ve aşk sarhoşu oluruz yeniden kimbilir,
Çıkmadık candan umut kesilmezmiş sevgili...
Cevap Yaz