...




hani “keşke yeniden doğurabilsem seni“ demiştin ya anne
keşke beni düşürebilsen cenin halimle
ve ben hiç doğmadan ölsem
fakat
her iki ihtimalde de sende kan kaybı olacaktım
ve sen yaşa diye bin kez de olsa
razı olurdum sınanmış ömre





ruhum acıyor anne
ve bir ruhtan ne kadar gözükebilir hayatın diş izleri
beni artık doktor doktor dolaştırma
sadece yok etmeli, etrafıma saçılmış prospektüsleri
kim tekme yese nazik yerine
yan etkilerini benden sorduğu bir ilaçtım
biliyor musun kimse
endikasyonlarını okumaz
sonra da bütün suçu sana bağlarlar kapsül kutusuymuşsun gibi
ya yanlış içtim olursun
ya da fazla aldım

tarihi geçmişliği saymıyorum bile




sevmek...
ne sessiz bir kelime anne
ben yalandan başka birinin koynunda uyumadım
bu yüzden gördüğüm tek rüya
yılanların valsi



işte bak
fazla yaşamaz denen bebeğin nasıl da ısrarla
dünyanın rahmine asılıyor
ellerim kanardı çoktan, bana dualarından ördüğün eldivenler olmasa
parmaklarımı yüzüme yaklaştırıyorum
... tenin kokuyor, ıhlamur gibi
anne seni seviyorum
g/itme beni





biliyorsun
kedi gibi uysal(d)ım
hüznümden içre
benim tek asi yanım anarşist şiirlerim
çünkü sevdiğim bütün adamlara harf harf sövmektey(d)im
en çok da ihanetlerine
belki sökülme korkusundan aşka
alnında bir yıldız yok ki bu meretin
boğulurken bir gerçeğin girdabında, yanlış tezlerimi çürüteyim
ben soyadımın avantajını bile kullanmadım
sihirli bir kredi kartıyla
hem ayrıca
b/aşka bir eke ne h a c e t
zaten yedektim



güzel bir kenar süsüydüm işte
etiketi meşhur bir takım elbisenin sağ kolunda
kalbi kalbime bile değmedi çünkü korumaları yaklaştırmadı
kimse bilmez hala çocuk dudaklarım
hiçbiröpüş kirletmedi


(duma/duma dum
ben bir masal uy-dur-dum
okşasam da ruhunu
terfi edemedi kurbağa prensliğe)


ben hep çirkin adamlar sevdim anne
(yani Klaus Kinski gibi)
inan bu da sevilmeme yetmedi...



de_soulmate