/acıya secde etmeyen bulamaz sevinci
acıtılıp / acıyacak/sın ki
bilesin insan olmayı /



insanın kalbindeki sabır mili ne kadardır
kimse çizemez ki acının şeklini şemâlini
bilsin bunu
acı tek kişiliktir / yaşayan bilir...


bizim de payımız var alnımıza yazılan hayatta
ellerin uzanmazsa koluna
kim çıkaracak kapı ardında kalan umudu


öfkeyi emziren her kimse
darağacı kurar içine
dünyanın göğsüne böyle böyle sıkılır mermi
leyl bir mateme hazırlanırken zaman
tetiği çeken eller
neden bilmez
hayata geçilen her yol
çoraklığı göğüslemektir gerçekte


ekmeğin kapısı aslan ağzı
bir ters bir yüz kadar kolay değil
hayatın örgüsü…


kim temizleyebilir kirli zamanları
katlin mührünü vurup
kendinle yüzleşemeyen
hayat hırsızlarını
kim tanıyabilir


nasıl bulunur bu hastalığın panzehiri
tazelenemeyen yaşamın gözlerine
kim damlatabilir zemzemi


/korkaklığa alışmış eller
çoğu dil/ li/ siz bu dünyada
sus demiyorlar ölüme/


bir defterin sayfasında
sesini duymayan kaleme
dillenir de ağacın dalı
der yırtın yaşama dair hiçliği
birer beşer çoğalın/ çoğalsın ferahlık
yitirmeyelim sesimizi
yemesin bugünler yarınlarımızı
kayıp düşmeyelim hepten
ki değsin
gövdemden koparıldığıma…


yangından önceki kıvılcımı göremeyen aciz bakışlarla
sap dönmüyor ki / kessin karanlığı
eyvallahı kesemediğim ustam “hüzün”
hazanı verdi yine elime


ah! dünlerin sesi
bugün burada olmalıydınız
gidilmemiş uzak bir şehri
sayıklayan dil gibi
sayıklıyorken sizi
çapraz ateşte kalıyor kalbimiz!...


Hadiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.