Yar…
Ne vakit
Efendim aklıma gelse
Gözlerim yaşarır, içim dolar,
Nefesim bir hoş olur nedense
Lisan’en yakın olsam da, kalben
Ve zihnen
Ne kadar sığ olduğum sorulur
Sual ederim bazen,
Neden bu kadar kayıtsızsın,
Dünya için çırpınırsın,
Mizandan korkulur,
Üşüten düşler neden soldurur diye

Çocuk
Yaştan itibaren
Onun hakkında duyduğum
Her şey bir başka güzeldi
En mütenahi bir özlemle
Sessizlik içinde süzülen
Ve nazar eden bir güldü
Hep hayıflandık,
Bahanelere daldık, nefsimiz
Adına kandırıldık ve fakat
Ne hikmetse hala ayılmadık

Her hali,
Sarf ettiği kal-i eftali
Ne kadar mücerretti, mesnetti
Belliydi, neden tatbik edilemedi
Hayatı ve ömrün vazgeçilmezi
Olarak ikame edilmekten
Çekinildi, kim kar etti, her şey
Darmadağınık, hissiyat niçin
Bu kadar bulanık, itimat
Söyle nereye gitti,
Yoksa insanlık mı yitti

Ümmet-i
Muhammet adına
Hangi arza baksam, safahat
İçinde yaşayanı ne yapsam
Sefilliğin diz boyu olduğu
Afrika ve Ortadoğu halkını
Nasıl ve hangi gerekçeyle anlasam
Her zulmü ve isyana caiz olduğuna
Dair fetva üreten belamlar ı
Nasıl kavrayıp, emin bir yol alsam

Mustafa Cilasun