Ne vakit çalsa kapımı gözlerin...

Mabedimde secdeye varır,
özgürlüğe kanat çırpar,
yüreğime kilitlenen sevdaya küs izlerim.

Sonrasında sözleri olmayan bir şarkı inler,
hiç bir söz sığmaz notalara!
sonu bilinmeyen bir masala yelken açarlar.

Baş ucumda nöbete durur efsunlanmış damlalar,
kirpiklerime çarpıp kaçarlar.


Düşe kör kalmış bıçak gibi keser sessizliği...


Yana durur noktalar, virgüle döner yönleri,
kambur kelimeler doğurur,
şiire tutunur, senli hecesi.
Yakamozlar takılır saçlarına,
imkansızlıkların içinde yeşerir hayat.


Saklan gözlerimin ardına,bak!
Bir de ordan izle gör kendini...

Daya sol yanıma sevdalı elini
yüreğimin her darbesinde ismini nasıl haykırdığını duy!
ve her darbesinde suretini nasıl resmettiğini...






Ne vakit çalsa kapımı gözlerin;
susmak ölmekti, ölmekse ayıp...




Bahargülleri