2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
964
Okunma
Hislerim yok oluyor
Yüreğimde, beynimde boşluklar oluşuyor
İlk defa hayata karşı nötrüm
Koca bir hiçliğe düşüyorum
Yalnızım ve çaresiz
Neye, kime tutunsam bilemiyorum
Hayatın dibine batıyorum
Cehennem kuyularına bırakıyorum kendimi
Engelleyen ne bir kimsem ne de açılan bir kapı
Her mutluluğuma gölge yapan engeller
Şimdi neredeler?
Gelseler ya yanmasın canım
Yoruldum kendi yaralarımı yalnız sarmaktan
Sürekli teselli aramaktan
Gözyaşlarımı tekrar tekrar silmekten
İsyanım size değil aslında
Bu adaletsiz dünyaya
Benim canımı yakanları mutlu eden
Bu kahpe dünyaya...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz