Sevdanı yükledim her güne, âna
Yâr... Dedim... insafsız... Gülerek gitti.
Etme ne olursun! Sensizlik bana
"Kor"... Dedim... insafsız... Gülerek gitti.

Önünde diz çöktüm! Deme "nafile"
Revâ mı bu cana, çektiğim çile?
Şayet terk edersen, yaşamak bile
"Zor"... Dedim... insafsız... Gülerek gitti

Keserek cezamı ruz-i mahşere
Gezdirme dünyada dertli, âvâre.
Mecbur musun sanki; herşeye çare
"Var"... Dedim... insafsız... Gülerek gitti

En ufak hatamı hileyle tartıp
Mahvetme dünyamı, tümden karartıp
Ne inlet kalbimi, ne de yalvartıp
"Yor"... Dedim... insafsız... Gülerek gitti

Bırak şu gururu, nefreti, kini
De ki yanlış yaptım, çok kırdım seni
Yine sevgin ile kuşatıp beni
"Sar"... Dedim... insafsız... Gülerek gitti.

Deme ki "doldurdu aşk miâdını"
En güzel güllere verdim adını
Yetmedi mi hâlâ; gel, inadını
"Kır! "... Dedim... insafsız... Gülerek gitti.

Alay eder gibi son bir kez baktı
Resmimi çıkardı, öfkeyle yaktı
Sandım ki içimde şimşekler çaktı
"Duur!"... Dedim... insafsız... Gülerek gitti

Mecit Aktürk
Berlin 16.05.2013