Şimdi git güzelim, çevir yönünü
Uzaklaş; gittiğin yol ben olayım.
Ki, bayram sayayım döndüğün günü
Sen İsmail bense kurban olayım
İbrahim karşına dikilince gel!

Şimdi git güzelim aklın yolu bir
Gez, dolaş, gül, oyna, sıkılınca gel!
Bir bahar bitince bir bahar gelir
Yapraklar sararıp dökülünce gel!
Zemherinde yatak yorgan olayım.

Şimdi git; toprak dil, Güneş göz olur
Yapışır üstüne kalplerdeki kir.
Konu komşu duyar sonra söz olur
En sağlam yerinden kırılır zincir
Şimdi git, el ayak çekilince gel!

Şimdi git, tabular yıkılınca gel!
Birleşir gönüller günün birinde
Sen alev ol bense duman olayım
Sevda meşalesi yakılınca gel!
Dolaşalım âşıklar ellerinde...

Şimdi git, bak her şey yerli yerinde
Bedenler ruhundan sökülünce gel!
Sana eşlik eden kervan olayım.
Hortlarsa vahşi bir sızı derinde
Istıraptan boynun bükülünce gel!

Şimdi git güzelim, gören olmasın
Konu komşu duyar, kurban olayım.
Gül, dolaş, gez, oyna, henüz genç yaşın
Tüm âşıklarından sıkılınca gel!
Şimdi git, el ayak çekilince gel!

İsmail Uysal