Yaşam var herkesin sesinde biraz
bende karanlık bende yaban bir şehir


bir hasret yatar içimde boyluboyunca
ben geç kaldım yağmurları öğrenmeye
dipdiri çıplak iklimlere geç kaldım hep


Bulutsuz bir gökyüzü gözlerimden silinir
dokunsalar ağlar en zayıf yanım
dokunsalar ağlar içimde şiir


Yüzündeki rüzgarları özlüyorum bu aralar
yağmur damlalarını, fırtına sonrası
ellerin diyorum
sabah ayazında erik çiçeklerine düşen su gibi duru
bütün karanfillerden derin
bir sesi vardı ellerinin
nasılda ilk yaz gibiydi gözlerin


dalga dalga baharların kokusu
sonra dağlar sonra yıllar sonra yollar
bu aralar hep seni düşünmek geçiyor içimden
seni düşünmelerin içinden geçiyorum


İçimde bir çocuk bekler
sabırsız bir özlemle bekler ısrarlı
yıldızlarla yıkanmış bir göğün altında
yine ve yeniden her tan vakti
bekler öpmek için gözlerindeki ıslaklığı

gözyaşlarının sıcağı gibi sev beni..








Meryem Akyıldız