TUHAF MİLLETİZ

Gerçek sevginin anlamını öğrenemedim gitti
Ama her konuda her
Öğrenen var mı bilmem
Yada öğreten var mı göremem
Vefasızız hız alır gider
Tekeri patlamış freni tutmayanların
Memleket der ülkeyi satar
Dost deyip arkadaşlıktan namerttir
Aşktan bahseder, evlenince bıkar
Düşündüklerini, sevdiklerini menfaatine değişir
Çocuk doğurup atar bir çöpe
Aklı başına gelince aramaya başlar
Yani bir tokat daha atar
Vakitsiz, gereksiz karşısına çıkarak evladına
Anne, babanın kıymetini bilmeyerek
Anne, baba olmak ister
Evladını görmeden para uzatır baba
Anneyle baba evladını çok düşünerek
Kendilerine zarar verilir
Para kazanacağım diye
İşleri zorla sevilir
Rahmetliği övüp parasına göz dikilir
Hayvanı koruyup sakat görülmez
Köpeği evde besleyip
Sakatın yanına uğranılmaz
Günah işleyerek Allah ağza alınır
Doğadan faydalanıp bütün kötülük yapılır doğaya
Unutur gibi yapıp
Ertesi gün satılır dost meyhanesinde
Evet gerçek sevgiyi asla
Öğrenemedim, öğretemedim, öğretmediler, öğrenmediler

Biz öyle tuhaf milletiz ki
Aynı odun gibi
Tek noktada takılı kalıp
Sırt menfaate dayanır
Bu yüzden hemen yakarlar bizi
İnsanlığı, insanları, kendimizi
Hayvanı çözüp insanı çözemediğim için
Kendimden, insanlığımdan, insanlıktan
Ve insanlardan utanıyorum.

FATİH GÜLER