Yorgun vede bitkin yüreğim
Şimşekler çakıyor
Ve yıldırım düşüyor bilmediğim yerlere
Sağır duygularım hareket ederken beynime
Kalbim emrinin gölgesinde mecalsiz kalıyor...

Birşeyler tersine dönüyor
Karanlıklar alabildiğince karanlık
Geceler uzadıkça uzuyor
Sessizlik ölümle eşdeğer sanki...

Sanki duraksız saatlerini tıkırtısı
Her an beynimde işliyor
Ağrısız,sancısız
Ama yükü çok ağır
Vicdanla çatışma halinde
Bir vurgun şiiddetinde...

Esaret ikliminde yarım kalan
Umudların tohumunu ektim
Birgün umudun yeşereceği baharı bekliyorum
Oldukça uzun bir yol var arkamda
Ömrümün neresindeyim,nerdeyim bilmiyorum
Ama hala hayatla mücadele halindeyim...


İçimde fısıltılı söyleyişim
Bir cümlen,bir sözün
Vakitli,vakitsiz
Dokunur yüreğime sonrası
Dokunur yüreğime sesim
Farkında değilim belki
Belki sensizliğin kollarında çaresizim
Belki de sağır duygularımın esiriyim...



sevay