yine aklım fifari,yine gönlümde efkâr,
ağlatma yüreğimi,bakışların sitemkâr.
söküldü yine bugün,sevdamın dikişleri,
artık sona yanaştı;kalbimin direnişleri.


eksildi ne varsa dünden geriye kalan..
sevda yalan,sen yalan,bu hayat yalan,
işte yine kendimleyim,sefil bir akşam,
her zaman gözyaşımda,saklıdır hüzzam.


yıldızlarım olmazsa güneş’im hiç batarmı.
senin yaktığın kadar,söyle güneş yakarmı,
üzülsen de nafile, batıyor şimdi gemi-m;
çığlıklar koparıyor,güvendiğim gençliğim.


kuytulara hapsetmişim,geçmişi,geleceği..
bedenim hasta düştü, iki kemik bir deri,
ağlayarak bekledim,gün batımında seni,
hicranın esir aldı, savunmasız gölgemi.



hapsedemem çığlığını,yok artık eski zaman..
kaçıyorum kendimden,köşe bucak,sen inan,
ilk kez farkına vardım,hasretle yaşayamam;
farketmiyorki artık,nerde sabah,orda akşam.



mehmet sancak
duyguların şairi boyabat.lu.
şair söz yazarı.