“..Karnım ağrıyor !..”
dedi kadın.
Kapıdan girip..
Eczacı hanım ” Anlat ”
der gibi baktı ..
Eliyle oğuşturuyordu
karnını;
“..Na işte şurası ” diyerek..
Şişkin karnı,
erkek traşı saçlarıyla..
Soluk benzi ve
Hastalıktan herhal
kuyudan çıkıyor gibiydi
sesi..
Çırak bir hap
uzattı,
” Doktora gitmen gerek ”
diyordu eczacı hanım..
” Böyle rastgele
kullanmasan..”
diye iâve etti..
Kim gidecek doktora ?
Nasıl gidecek ki ?
Üst,-baş perişan..
Solgun,sarı bir buluz..
Gri ni,Sar mı belirsiz
bir etek,
altında..

” Doktora gitmelisin ”
diye tekrarlıyordu
eczacı hanım..
Hapı aldı ve
çıktı kadın..
Kimi,kimsesi yok..
Belli..
Sosyal devlet ti koruyanı.. (!)
Ama yoksuldu O…
Yoksulun sahibi değildi ki
Devlet !..
Hele de şu garibin…
Bin yıllar yaşasın
Devlet,Devletimiz..
Ama..
Sen..
Sen Garib’im,
ölürsen öl !..
Canın sağolsun..(!)
“Bööööyyyük devlettir..”
devletimiz..
—–Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-2007-07