dağ çileklerinin ötelerinden tepelerden
tan vaktinin ilk ağartılarında
ilk hüzmelerinde
topraktan güneşe bakışını çeviren çiçek gibi
hayata doğmalıyız
ellerimi açtım bahtımıza düşmeli
semada kayan son dilek yıldızı

ah İzabel...ah
yürekte sancı ah
yaldızlı gecelerde yoldaş sırdaş olan



mevhumsuz bir zamanda kalmalı
çorak yüreklerin susamışlığı
hani ölümsüz umutlarımız vardı ya
sarı bir çiçek olmalıyız toprağını arayan
cürümüne susan günah gecelerinde
bırakmalıyız
yüreklerde ağıtları
ölü ruhlarımızdan uçmalı
yaşam vadilerine kırlangıçlar


ah İzabel...
yeniden yüreğimiz aşka kanayacak
rüzgarın saçlarına dolanırken şarkılarımız

t/uzaklarda el olma telaşında bakışların
gözlerinin ıssızlığında yüreklere düşer k/ar
hangi gönüldesin nefesimin son durağı yar



ayışığında kara elmas ’tan bir yalnızlık
yaşadığımız
kanatan!!
Işıltılarında Şiirlerimin benim küllerim
dilimde recm edilen intizarlar
bu kaçıncı bahar saçlarımızı tarumar eden
ayaklarımızın altından mevsim kaymaları

ah İzabel..
yıllanmış bir şarabın dudağımdaki uyuşukluğu
düşlerime sızan bahar yorgunluğu

gözyaşlarımda sokak köpeğinin sefilliği
unuttum
kaç intihardan sonra aşkın kuc/ağına düştüm
sen hiç gözlerinde aşkla öldürüldün mü
düş vurgunu gecelerde kederime düş
yar

ah İzabel..
sus konuşma anladım
bu baharda İsa’nın merhametinde
kutsanmalar yine bizden uzak
milyonlarca hücrelerimde çığlık hıçkırık
.aşk’ candan geçmekmiydi...
yoksa baharda bir tangoda uçmakmıydı?
.....susma bir şeyler anlatsana yar....
Bir daha inandımki Şiir yorumla taçlanıyor Sevgili Türkan hanım’a sonsuz teşekkürlerimle
.....Mimi Canoğlu Mine Çakmak