Mutluluğu anlattım hep...
Dinleyin dedim insanlara...
Resmini çizdim,
Renk,renk duvarlara...
Tohum,tohum ektim,
Kuruyan topraklara...
Mutluluğu anlattım hep...
Dinleyin dedim insanlara...
Bazen; bir kuşun,
Kanat çırpışlarındadır dedim...
Bazen; dalgaların,
Çırpınışlarındadır dedim...
Haydi alın,
Bu bir uçurtma,
Uçurun dedim...
Menekşedir,sümbüldür,
Hercai bir gonca güldür,
Haydi koklayın dedim...
Dedimde dinletemedim...
Yaşam içinde yaşamdır,
Yaşayın dedim...
O size gelmez,
Siz yakalayın dedim...
Hep kaçar,
Ne olur,bıkmayın,
Kovalayın dedim...
Dedimde dinletemedim...
Bazen; oltanın ucunda,
Balıktır tutun dedim...
Bazen ;sofrada,
Bir tas çorbadır,
İçin dedim...
Çocuk yüzünde tebessümdür,
Görün dedim...
Dedimde dinletemedim...
Bazen;masum bir öpücüktür,
Reddetmeyin dedim...
Bazen;öfkeyle söylenmiş,
Acı bir sözdür,
Hoşgörün dedim...
Beklemeyin arayın,
Zamanı yoktur dedim...
Dedimde dinletemedim...
Dinleyenler mutluluğu buldu...
Dinlemeyenlereyse mutluluk hayal oldu...
Bu masal böyle son buldu...


F. H. K
20/08/1997
İstanbul