Bir güneş doğuşuyla başlayan hayat merdiveni
filim şeridi seyrinde basamaklarını yorgunluğuyla,
sırtımıza o kadar zor ve acımasız sararki
beklediğimiz düşlere,
hayalini kurduğumuz rüyalara
hayat suyunda debelenerek akıp gideriz.
sonumuzun ise bir güneş doğuşu olduğunu unuturuz
her basamak tezatların girdab, kucaklayarak olgunlaştırır
her dinlenme durağında durdurup el sallatır
her basamağında gülümsetip, her basamağında ağlatır
her el sallamalar sol yanımızı anılarıyla delip geçirir
yürek güneşimiz geceye inat uçup götür uzaklara
sonu olmayan bir filim gibi sürükler bizi hayat gişesine
oysa her filmin bir bitiş sonu vardır

Bir kelebek ! güneşin sevgiliye doğuşunu
gecenin koyu karanlık koynunda kulağıma fısıltıyor
neden nereden geldiğini bilmeden gururlandığımız
isteklerimiz istediğimiz gibi olmayınca pes etmek olmaz
her yeni günün sıcacık doğuşuna ısmarla malısın sevgini

sen bilmiyorsun sevgili !
sevgi güneşim ismimi gül yerekli olarak yazdı sayfasına
sen bilmiyorsun sen_den sonra tüy kanatlı oldum /

-kaç kişi güneşe çıkartır yüreğini
kaç kişi güller açtırır yürekte
kaç anacık yüreğine dikenlerini basar
kaç dişi erkeğine kadınım olur
üstelik dikenleri ona batarken
söylermisin kaç kişiye nasip olur
kaz tüyü
kuş tüyü
ceylan tüyü
çebiş tüyü
serçe tüyü
şeytan tüyü
kaç kuş tüyü ,tüy kanat olur
güneşin doğuşuna sabahın zevalin zelalin kırmızı güzelliğine
bütün tüyleri birleştirip romantik ortam ve müzik hazırlartır
heder olmuş olsa da yüreğim ,
mehtaplı gecelerin güneşine
ışkın ışaması ışığım
yağmurlarında ıslanan güneşi topluyor
ve sıcacık gül yereğimi ısmarlıyorum

-kuşun topuğundan vurman/
o yarin ayağından vurman/
neye yarar hedefim vurulmuş

gayrı , beklentisiz vuruluşuna dürüm sarması yaptım
sıkı sıkı sarmalıyım kollarından koynuma
hani sen seversin sarmaları diye
bu yüzden olmalıki hüzünlensem kızsam dahi
kaktüsler gönlüme bata bata güneşe tırmanıyorum
güneşe yazılan sıcaklık bozulmaz diye
ancak!
suyum kütüğünden gelir
buz gibi yatağından
yıldızlıdır köpüğü
yaktırmaz sıcağından

sardığım sarmaladığım sıcağım anda
ateşimin kül olacağını bilmelisin yar

Gülay GÖKTÜRK