1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
922
Okunma
gizlenir ruhun rengi
ve sonra
gecenin perdeleri çekilir
pencerelere düşen derin çizgiler büzülürken
bir avuç dilek parçacığı
ağlar başucumda
ıslanırım
takvim yapraklarına aldanan görünmeyen aşk gölgeleri gibi.
zamanı tırmıklarken bedenimdeki içlem
ürker avuçlarımın gülücükleri
korur kendini
düşüncelerin mesafeli gri parmakları.
yine yakınım kendime
kabul olan bütün emekler
düşer karanlığın peşine
sanki telli duvaklı yarınlara bürünmüş gibidir
hasreti avuçlayan gökyüzü
ve sonra
saklanan mesafelerin peşinden sana koşar
yüreğimdeki özlem
....
5.0
100% (8)
Cevap Yaz