sabahları bir telaşı olmalı insanın
akşamları da öyle, sevdikleri yanında olmalı
sofrada bolca, tabak, bardak, kaşık çatal


yemek kokusu doldurmalı tüm odaları
fırından yeni çıkmış ekmek gibi,
sevgi kokmalı en çok, boş kalmamalı kanepeler


gömlek, çorap, pijama, yorgan yastık
her biri bir köşeden çıkmalı
darmadağınık olmalı her yer,
toplarken söylenmeli evin annesi


ütü tasası çekmeli, kirlenen perde kaygısı
evin her bireyi farklı bir şey istemeli,
kimi çay, kimi kahve, kimi meyve, kimi sevgi
yorulmalı anne, sızlanmalı ama hepsi naz


nazını da sevdikleri çekmeli , anlamalılar
şımartılmak ister evin direği, bakanı
gözyaşları dökeni, bir demet çiçek
sıcacık bir sarılış, alnına konan bir buse,
yok eder bütün derdini, kederini bilmeliler


dağınık olmalı yuva dediğin, dağınık
sevgi sağanağı ıslatmalı her kareyi
gülüşler uçuşmalı, kapılardan odalara
hava mis gibi çay kokmalı, en çok da baba
anne, yâr kokmalı, dağınık olmalı yuva dediğin….
….dağınık….



Hatice AK/19.04.2013