Tutuklu gün,
kuşatılmış saatleri güneşin,
bastırılmış öfkesi bulutların,
bilemiş bastırdığı kinini karanlıklar,
geçmişten kalan,
büyüterek içindeki nefreti,
yürüyecek boşaltarak zehrini üstüme,
karşıya bakıyorum aydınlık pırıl-pırıl sabahlar,
güllük-gülistanlık bahçeler parklar.

Ormanları talan olmuş memleketimin,
tuttuğunu parçalıyor dalların arasında çakallar,
komşunun kümesine dadanmış tilkiler,
zararı görmezden gelip,
el üstünde tutulmaktalar.

Kalbim sıkışıyor,
içim daralıyor bu akşam,
güneşi bırakmak istemiyor ellerim,
koparamıyorum onu karanlıklardan,
nefes-nefese kalıyorum uğursuz zamanlarda,
zor yangınlarındayım akşam üstleri,
kör karanlığında zamana inat.

Bedenim kabına sığmıyor böylesi fırtınalarda,
içimde bir militan ayaklanıyor,
eylemler abanıyor göğüs kafesime,
ben yine bir sokak aralığında,
ceplerimi yokluyorum,
elimde düş kırıntıları.

Şimdi hasat zamanı olmalı karşı obanın,
bir bayram coşkusu duyulmakta uzaktan,
geleceklerini işlemekteler gergef üstüne,
ektiğini biçmekteler kanla sulanan,
yerle bir edilmekte göz bebeğim,
ne varsa üstüne titrediğim,
parçalanıp savrulmakta,
saçılmakta ruzgarlara umudum.

Deli-dolu yağmurlar dökülüyor saçaklardan,
mazgal kapakları oynatılmış yerinden,
değişmiş suyun yönü,
sel yerleri kapatılmış şehrin kenarlarında,
sırtlanlara bırakılmış ara sokaklar.

“Ölümü gösterip sıtmaya razı etmek”
derdi eskiler,
şimdi kansere razı etmekteler,
ölümü göstererek akiller,
kesip-biçip organlarını bedenin,
farklı yönlere atacaklar parçalarını,
kara günüm,
zifir gecem,
düşüncem,
üşüşecek üstüne leş kargaları,
etini kemirecek
bitirecek akrepler çıyanlar,
geriye kalanı.

Ben yine kaygını taşımaktayım ihanet gecelerde,
adını sayıklamaktayım, silinmeden kimliklerden,
korunağım,
barınağım,
mahremim,
ardına sığındığım şemsiyem,
bitmeyen direncimle,
bilincimle,
yaşlımla
ve gencimle,
sana tüm iyi niyetlerim,
Türkiye’m…


16.04.13