Verilen sözlerin boşluğunda düşüncelerim
Umutların kırgınlığında sevda kuşları
Elinde bir sapan zeytin çekirdeği ile
Kanatlarına nişan alıyorsun içimdeki kelebeklerin
Kırarak sana uzatılan zeytin dalını

Kelimelerin boşluğunda boğuluyor cümlelerim
Sevda diye tekrarlarken kendini
Susuşlara gebe kalmanın ümidiyle
Ebelilerin gölgesinde soluklanıyor aşk

Unutmak ne kadar uzak bir kelimeydi oysa
Şimdi bilinçli uzaklarda unutmanın hazZındasın
Farkına varmadan anlık mutluluğun
Beklenenden de daha çabuk biteceğini
Kürkçü dükkanı misali beklediğimi sanma

Gidişinde bedenimi saran kolların
Gelişinde hep bahsettiğin yalnızlığı saracak
Ümitlenme seni bekleyen bir ben olmayacak
Bilmem kaçıncı aldatmacadan sonra

Yönümü döndüm doğan güneşe
Evlada diyerek beni boğan karanlığa
Sabırla bana uzanan sevdaya dokunuyorum
Korkmadan yarınımı düşünmeden
Anlık duygu sağanağında ıslanarak

Bu gece senli tüm kandırmacaları siliyorum
Onun kollarında mutluluğa bırakıyorum kendimi
Karşılık beklemeyen bir aşka teslimiyetim bu
Verilmeyen sözlerin gerçekleşmesi
Beklide sonsuz bir sevdaya ilerlemek adım adım
Senden çok uzaklarda gam selinden sevda seline dönmek

Umutlarını yeşertme başkasının kollarında
Beni düşünerek
Ve
Dönüşünde beni arama sakın
Giderken bıraktığın o ben var ya
O çoktan öldü ….