İçimde yaşattığım çocukluğum suçlu.
Yüzüme vuran yağmur rüzgarları.
Kurutuyor içimde yeşertmeye ,çalıştığım umutlarımı.
Göz yaşlarım dökülürken yanaklarımdan.
Feleğe isyan edercesine sızlıyor yüreğim.
Tüm geçmişimi yalnızlığıma gömüp beklerken baharı.
Kayıp gidiyor mevsimler ellerimden.
Ve apansız bir yalnızlık kaplıyor bedenimi.
Bir ürperti bir çarpıntı başlıyor içimde.
Belki korkuyorum kendimle hesaplaşmaktan.
Umutlarım birer birer yok olurken rüzgarlarda.
Beynimle yüreğimin bana açmış olduğu şavaşta.
Yine malup oldum her zamanki gibi.
Bilki seni asla unutmadım unutamam unutmayacağım....


Zıpkın yemiş balıklar gibisin
İçin kor ateş,küsmüş gibisin
Seven sevileni unutmaz asla
Unutmayan unutanı unutmaz
Güneşli gözlerinden dökülen o yaşlar
Toprağa değecek,
Yeniden mavi kardelenler olarak yeşerecek
Etrafında benek benek karlar olacak
Umut dolu sular akacak
Yüreğine kes bir bilet
Cam kenarı değil candan yana olsun
Dudaklarındaki pembeliğin solmasın
Yüreğin hep umutla olsun
Çünkü yüreğin isyankar
Çünkü gönlün yaralı

Hüzünlü bir şiir,hissettiklerinizi ben de hissettim...Sevgi ve selamlarımla can dostum...