Yanlız sana değilki hınca hınc duran öfkem
Bazen renk renk açan çiçeklere kızarım
Bazen yağan yağmura bazende yağmayana kızarım
Gördün mü bak sana değil öfkem ben engüzel , sevdiğime kızarım

Bu kentin boğazına keskin binalar dayanmış
Bi kesseler oluk oluk ben akıcam
Dayanmaları öğretti bana oturmalarım
Bi sussa ellerim sana bizi konuşucam


Seni ezberleme komasından uyandım biraz önce
Rüyamda sen olmasan nekadar güzel dicem gerçek dünyayı
Önce kışa mahkum yastıklarım kurucak,sonra denicez unutmayı
Seni ezberleme komasına uyuduk biraz önce

Sana göre paşa gönlüm biliyo herşeyi
Peki paşa gönlüm mü yazıyo sana bunca şeyi?
Paşam kendi gönlünün kolanlarına mı dinamitler yerleştirdi?
Paşa gönlüm yok sen yok son emrim yerle bir edin bütün bu şehri

Herkezin sustuğu yerde beni duy
Bi acılıkla öp dudaklarımı
Bi tesadüfle karşılaşalım en imkansız yolda
İşte orda ne sen gereksiz sus nede ben sana

Y.İLHAN