dünlere borçlandıkça zaman
alacaklanır aşk insandan

S.Akdeniz
...................................................







şimdi ne zor bilsen
yorgun adımlara rıhtım aramak
güdümlü alışkanlıklar bıraksa yakanı
bırakmıyor nemli anılar



seni severken güzeldi göğe yıldız olmak
dudaklar sevdikçe orman
bir değere değer olmakmış
önünde anlam yüklü barikatlar
hele o insanın âşina yanını besleyen bakışlar
içinde biriken okyanus
damarlarına sızan anlatılamaz sıcaklık
yürekte kuşlar uçuran
nankörlük mü yoksa
ne çok mutlu zaman vardı
ne çok, avuçlarında yıkadığım karalar
şimdi nemli anılar...




ardına dek açık kapılar vardı
eşiklere rüzgâr kilitleyen zamana kadar
kipleri gelecek kucaklayan
umut daha bir maviydi
gözler daha kara
istihareye yatmış uykular
bir arasın diye akıl bozan uykusuz kulaklar
ne güzeldi onlar, ne önemli anlar

şimdi nemli anılar...





tören adımları gibi yürekler vardı
gür eklerle yıkanan gülüşler
kışlar çimlere uzanırdı, yazlar bahar kokar
heyecan vardı taptaze çiçeğe durmuş gibi
helececanlar
bir tek bende açar sandığım endemik gamzeler
cezirli bir gururla tırmanan
navlunu bir dünya eder aşk



sen çatalda pırıldayan ışıktın
kaşığımdaki yarım aş
bardağımdaki hoş sadâ
bağrımdaki onulmaz telaş
ne özel anlardı onlar
desibeli tükenmez pınar



şimdi nemli anılar...






ToprağınSesi














.