Gülümserken bardaktan andırır bir nihali.
Gamzesindeki ışık susuzları kandırır.
Çaydaki bu berrak hâl Leyla’nın somut hâli.
Efsaneler çağında periyi kıskandırır.


Naz yağar ince ince tevazu iklimine.
Gizemini su bilir bağrındaki hazalın.
Akıl sır ermez onun gözlerinin imine.
Adına kelam yetmez yanağındaki alın.


Bir ipek bohça ile sunar albenisini.
Hüsnünün şerhi olur gül ıtırlı nefesi.
Gül misal salınırken elinde gümüş sini.
Kulağa ne hoş gelir billur misali sesi.


Yalnızlığın ilacı suretindeki ışık.
Göz alıcı rengiyle efsaneler anlatır.
Tomurcuğun kokusu bergamotla karışık.
Safirden ibrişimden çaya dair her satır.


Çaydaki bu iksiri isli çaydanlık bilir.
Mütevazı demlerde camın hayali buse.
Busenin ıtırıyla demlik gülü içilir.
Bu ipekten iklimde barınamaz desise.
Ankara, 09.04.2013 İ.K