Ben ülkücü doğdum ülkücü ölürüm.
Devleti baba,vatanı baba ocağı bilirim.
Ülkü yolunda sürüm sürüm sürünürüm.
Ben böyle geldim böyle giderim…

Adım ülkücü,çektiler dar ağacına,
Suçum dava adamı çaktılar çarmıha,
İhanet etmedin ne Allaha ne vatana,
Tutup attılar beni Mamak zindanlarına…

Suçum ülkücü olmam arkadaş ne var bunda,
Kahpelik edip,satmadım vatanı tövbe haşa,
Sürdüler beni tutup attılar Mamağa,
Siyah saçlarımı ağarttı Mamak Zindanları

Burası çok karanlık,gözlerim oldu karanlık.
Parmaklıklar arkasında bıraktım dünyamı artık.
Ne işkenceler gördüm hepsi şimdi tanıdık.
İliklerimdeki kanı emdi Mamak Zindanları.

Ne rumdan korktum ne de Moskof piçinden
İşkence ettiler yüzdüler derimden.
Birde tuz bastılar yarama hemen peşinden.
Bedenimi kuruttu Mamak Zindanları.

Evimden,anamdan, avradımdan ayrıldım.
En son yavruma 6 yıl önce sarılmıştım.
Yavrum aklıma gelince bağırır, ağlarım,
Bir başıma bıraktı beni Mamak Zindanları.

İki gün sonra atacaklarmış beni hücreye,
Hasret kaldım bacı kardeşe,
Günden güne sürüklüyorlar ölüme,
Ölüme itiyor beni Mamak Zindanları.

Ne çakallar gördüm yüzüme güldüler.
Suçsuzum dedim hücreye götürdüler.
Ne çileler çektim ne işkenceler.
Özümü kuruttu Mamak Zindanları.

Kimbilir kimler geçti bu kanlı yoldan.
Ya elektirik verdiler ya astılar baştan.
Ayırdılar eti de tırnaktan.
Gözümü korkuttu Mamak Zindanları.

Ozan Rıza derler bana bu dava yolunda ,
Ülkü çiçekleri açar sağımda solumda,
Bir canım gitti parmaklıklar arkasında,
Gönlümdeki ülkü aşkını alamadı Mamak Zindanları.