Gökten bir cemre düştü önce havaya, suya
Sonra toprağa derken çöreklendi gönüle
Aklım dikkat et derken önündeki pusuya
Gönlüm takılıverdi uzaklardaki güle

Telefonun ses vermez sen yine duşta mısın?
Dün geceki gördüğün en tatlı düşte misin?
Uyanmaya korkarsın hala ürküşte misin?
Cefalar çektirirsin dalında ki bülbüle

Şair gönlü anarşist hoşlanmıyor emirden
Aşkla oyun olmuyor, farkı yok kor demirden
Yürekteki ateşin alevlenirse birden
Yanarsın Kerem gibi dönüverirsin küle

Hayatın gerçekleri kar tipisi gibidir
Yakalanırsan bir gün yerin derya dibidir
Gurbet, ayrılıkların en masum sebebidir
Yürek nefes almıyor düşüyorsa müşküle

Ey sevgili gel desen çıkıp gelemiyorum
Ölmek istesem bile sensiz ölemiyorum
Ne olacak halimiz inan bilemiyorum
Coşari’ye der misin “Haydi git güle güle”

21.03.2013/Samsun

İbrahim COŞAR