artık dualarımı bıraktım gecenini on ikisinde
çalışıyorum
kaç kişiye yeter deme attığım ilmekleri
kazdığım topraklar, ektiğim yoncalar
"erik toplarken söylediğimiz şarkılarla yetindik"


kulağımı kim sağır ettiyse etti
doktorların yapamadığını tek başıma yapacağım
açacağım kulağımı


gözüm kör olsaydı, yazmazdım bu şiirleri
ufak tefek hatalar zarar vermiyor bana
haram vişneleri yememiz de zarar vermedi
evcilik oynarken de
kaç kişinin yaşamını yaşadık
erkeği ve kadını
bugünleri ve yarınları
nasıl yaşadık
telefonumuz bile vardı
İstanbul dilimiz
Avrupa giyimimiz
özgür yaşantımız
padişahları kovduğumuz,saraylarımız,
ülkelerimiz


cumhuriyetlerimiz,krallarımız, halklarımız
savaşlarımız bile vardı, barışla birlikte


bu tutuklamaları kim çıkardı dersiniz
bu hapishaneleri kim sevdi
gerçeklerden kaçanlar mı?


dizilmiş insan kalıpları
insana benzemeyen insanlar
kel kafalar akılsız çıktı diyor bizimki
ben saçlarımı dökmeyeceğim
ağartmayacağım,kitaplarla hocalarla
ben çalışmayacağım


açtığıma bin pişmanım kulağımı
çocukluğu yaşamayan çocukları
üniversite kapılarındaki
ııh, anlatmayacağım!


artık duaları bıraktım gecenin on ikisinde
çalışıyorum


biz neydik ki kur’an kurslarında, dikiş kurslarında
geleceğe böyle girdik
korka korka!


gençkızlık şiirlerimden