Dört duvar ve gökyüzü
Ve hüzün dolu saatler ,günler ve yıllar
Ve kokusunu unuttuğum deniz
Ve hasret ve özlem

Bir karanlık , bir karanlık ki sorma
Haykırıp içinden çıkmak var ya ...
Gücüm yetmez ki devlete
Hapislik işte voltanı at gir koğuşa yat

Ranzanın kenarına önce günleri çizdim
Sildim yetmedi ranzanın kenarı , ayları çizdim
Artık vaz geçtim yılları bile çizmiyorum
Unuttum ne zamandı içeri düştüğümü

Bazen çok daralıyor duvarlar
Yumruklayıp yıkmak geliyor içimden
Bir kuş olup uçsam
Özlemini çektiğim her şeye ve herkese

Bilmiyorum nedendi ve ne septendi
Bir kazaydı istemeden yapılmıştı
Ölen bir candı ve ben kendimi müebbete hapsetmiştim
Hakim de öğle dedi zaten müebbet...

Ömür bu kime ne kadar verildi bilinmez ki
Benim cezam ne zaman biter belli değil
Ha birde vicdanım , kazada olsa bir candı o
Keşke ben olsaydım o arabada

Ve akşam ve karanlık ve yalnızlık ve hüzün
Dört duvar bana bakar ben duvara
Ve kap kara düşler düşer peşime
Sabahı iple çektiğim kap kara geceler

Ve bir gün öksürerek uyandım sabaha
Revire oradan da hastane ve röntgen
Ve doktor bir bana bir röntgene bakıyor
Ne yazık ki çok az bir zamanın kalmış ciğerler bitmiş

Doktor üzgün ben mutluyum
Doktor bu sevincin manasını anlamasa da
Ben çok iyi biliyorum
Ve özgürlük ve özgürlük ve özgürlük.



Talip ACILIOĞLU İstanbul 2013

Şiir yalnız bir kurgudan ibarettir.