gözlerimi açtığımda;
yazmaya değecek kadar çevirim dışı anlık ileti bulamadım öyle,,geceden kalma,,

düşsüzlüğüm bu yüzden,
ya da bu yüzden yazıyorum,,düşünmeden,,

çöp kutusuna,
ya da geçmişte bırakacak kadar ırak bellediğim bir ’’an’’ evveline,,gidemem doğrusu,

elindeki kalemi evire çevire döndüren tembeller gibi hissediyorum kendimi,
armutun pişip düştüğü ağızlar geliyor aklıma,
sonra,,yer çekimi,

derken kuşbakışı tasavvur edeceğim bir kadının resmi çiziliyor zihnimde,
daha önceden görmediğim ve dahası hiç mi hiç merak etmediğim bir kadın,
mühim değil , ne ismi ne de yüzünün şekli,,
onu kadın yapan ne varsa çıkıyor kuşbakışında,
poposunu ikiye ayıran yol ayrımından tut,,göğüs uçlarına kadar,,

ensesine eğiliyorum,
değdi değecek parmak uçlarım,,omuzbaşlarında,
niyete mani olacak bir kudreti tanımıyor şehvet,
ve ayıp olacak her şeyi reddeden arzunun tek taraflı esiri olmak,

ya da olmamak arasında sıkışıyorum bir an,,

ah,,kadınnn,,

hayal olmasaydın eğer,,

bir başkasının olamazdınn ;)

nisan 15,15