Çıldırtan bir lodos sarhoşluğu çatılarda
Eteği uçuşan kadınların telaşı, sevinci erkeklerin
Doğa da onlardan yana, boş verin aldırmayın!
Kloş etekleri yalnız müsamerelerde giyin bundan sonra


‘Ne güzel komşumuzdun sen fahriye abla’
Şarkısı dilimde
Bir terslik var bu işte!
‘Ne güzel komşumuzdun sen, kitapsever
Ama öldün ummadığımız bir anda
Üç yetim ve gözü yaşlı bir eş bırakıp ardında ‘
Bu da olmadı
Yani oldu da uymadı şiire
Geçmiş zaman olur ki yaradır içimizde
Birinci elden taşıyanların durmayan kanaması
Bizlerin göz kaçırışı acıdan
‘sen bakmayınca gökyüzü kaybolmuyor oysa’
Ah kandırıkçı kafam!



Kendime gideyim diyorum hava da müsaitken
Aklıma geliyor sonra bahar
Durulur mu dört duvar arasında gevşemişken gönlümüzdeki yaylar
Bulamazsam seni, ya evde yoksan?


Bugün de aklımı çeldi balkon
Rüzgarla dağılmıştım çil yavrusu gibi
Korkuluklarında asılı kaldı saçlarım
Dedi ki sevdiklerim bir bir:
‘Ağlarım, çok ağlarım gidersen’
‘Ne kadar çok ağlarsın ki?
Hep mi?’
Tam üçüncü kata varmıştım bu soruda
Cevabı alana kadar inmesem bari sokağa
‘acele et, fazla zamanım yok!’
Ulan neyin kaprisiydi bu şimdi
Vakti mi doğum gününe şu kadarcık kalmışken ölmenin
Daha pasta kesecekler ama ben yiyemeyeceğim
Malum diyetteyim


Çektim aklımı yukarı
Sokak lambası birden yandı
Bir intihar düşledim ikinci kata inemeden vazgeçen
Bir doğum beni düşledi ışıklar yanarken
Düşen düşene
Düşleyen düşleyene
Hep baharın suçu bu ikilemler
Bir de lodosun
Balkon da masum sayılmaz tabi.