Eyyy Sevgili! Ne zaman, senden biraz ırasam.
Sırtıma yük edersin kuldan yana her tasam.
Bilirim istemezsin, senden başka sevgili.
Gönlüm kaysa bir şeye, atıyorsun çengeli.

Senden gayri dostlardan nasibimi aldım ben.
Her neye bel bağlasam, hep çaresiz kaldım ben.
Anladım dersin bana“ben varım yâr olarak”
Hemen yönüm dönerim kıbleme sen alarak.

Kalbi-i sanuberimde mührün vardır, şüphesiz.
Nolur kızma eyy Rabbim, koma beni kimsesiz.
Ben kul, sen ise kullarının, Hakem ve Hâkimisin.
Elbet hatam olacak, sen Rahman-ı Rahimsin

Yine zelleye düşüp, yön şaşırdı yüreğim.
Tövbe Şah’ım, senlidir, her ne ise ereğim.
Kim gönülde sen varsın, ben ona meylederim.
Aşkını rehber alıp, senli sevda çekerim.

İznin olmasa zaten, bilirim “dur” diyorsun.
Nefsi-i emareme de hemen gem vuruyorsun.
Madem güzel sevgilim.,sensin kaynak bendime,
Sevdana bel bağlamış dostlar seçtir kendime.