Kulluğun şiarında ölmeden, ölebilmek;
Varlığında yok olup, sonra var olmak demek

Uzaklaşıp haramdan, bütün şer odaklardan
Ve dahi şüpheliden, malayani işlerden,
Yüz çevirip, takvayla hakka yürümek demek…

Üstün ahlak timsali Resul’dendir boyası
Niyazı, amelinde; ihlastır elbisesi
İncinse de incitmez, içine düşer ateş!
Kırarsa diye korkar kalplerin sahibini…

Rabbinden gayrisine, meylederse ya gönül!
Niyetini hep yoklar, şaşarsa diye korkar.
Boynu kıldan incedir, düsturudur her daim,
Yaratılanı sevmek yaratandan ötürü.
Fıtratında bulunmaz, kimseyi küçümsemek
Hatası çok, kusurlu, günahkardır kendisi.

Varlığını adamak, kul olmak için hakka;
İyiliği Rabbinden,kötülüğü nefsinden,
Bilip, teslim olmaktır ölmeden ölebilmek

Allah’ı zikretmektir Halisane niyetle
Secde edip ağlayıp, Hakka boyun bükmektir,
Her geleni ganimet bilip kabul etmektir
Bu yol öyle bir yol ki; sıyrılıp benliğinden,
Acziyetini görüp haktandır gelen nimet,
Bilip, teslim olmaktır ölmeden ölebilmek…

Ne kadar yazsak yetmez, bitmez güzellikleri
Kahrı da hoş lütfu da, O’ndan gelen güzeldir,
Sen Rabbinden razısın, Rabbin de senden razı
Velhasıl bunun aslı, ölmeden ölmek demek
Varlığında yok olup sonra var olmak demek..

Günahkar ve aciz, idraki dar bir kuldan,
İdraki nispetince düşenler naçizane
Varsa hata ondandır, güzellik Rabbimdendir...

24 Mart 2013