iki gözüm
güneşle uyandık yine
yerimiz pek rahattı

gönülden gönüle geçerken ezgiler
pencereden seslenen türküleri
çığırıyor dilimiz

içimiz
içimiz var ya içimiz kıpır kıpır
güne umutla başladık
bu ne güzel ne güzel

toprağa bakıyorum dost bakışlarımla
yerinden öyle öyle memnun ki
gerim gerim geriniyor adeta
tan vaktinin ağarmasıyla
fidanı diksen arklara o an
işte o an
fidanı diksen arklara- ki dikmelisin
gör bak
hemen can bulacak koynunda
boşa gitmeyecek emekler
taze umutlar yeşerecek
yarınları yaşayacak gönüllerde

dostça insanca kardeşçe
bereket yağacak onca alın terine

hak ediyoruz ya hak ediyoruz ya bunu hepimiz

sonra biz doyacağız hakkımızca
soframız " halil ibrahim" sofrası
uzak yakın komşular da doyacak
biliyorum

biliyorum ama
o çocuk orada
o ana orada
o baba orada
o insan orada
o
insanı bekleyen binlerce canlı orada
kimsiz kimsesiz

niçin
niçin be iki gözüm niçin be iki gözüm
niçin ağlayacak
Şükrü BEŞİKTAŞ