Tebriklerimle şair değerliydi dizeler selam ve saygılarımla.

Kör Kuyuları

çizdiğin resim
emeğine soğurmuş
gül kurusunda
kasımpatı doğurmuş

gönülden yazan
yürek sesinde dilek
gittiğin hazan
umarsızca mı bilek

mavi bir deniz
kıyısında kaldığın
oda sönen iz
dalgalara saldığın

sessiz çığlığın
buraya dek gelmişe
gönül sağlığın
derde yedek çelmişe

değen suları
yakan ateşli dudak
kör kuyuları
sevinç gülüşe odak

SAĞLICAKLA

Akıcı güzel dizeler okudum kutlarım şairim saygıyla kalemin daim olsun

Anlatım değişikliği olan yerlerde bağlam dizeler atamıyorsanız şeklen ayırmak daha uygun olabilir. Ama bu da yazım şeklinize aykırı. Demek ki şeklen bir sorun yok bu muhakemede: Sizin anlatım geçişleriniz çok derin ama anlatım etkisi az. Şiir bir çırpıda okuna gelse de aslen bir birine yakın konular belirsiz geçişlerle bağlanıvermiş. " Şimdi" ye kadar bir konu işlemişsiniz sonra "Düşün ki" ye kadar başka bir konu da "Hayat"a kadar başkası ve devamı daha başka....

Pardon hatanız yok. Anlatım ilgisi yakın ve uygun. Zaten bu uyum akıcılığı sağlıyor. Yapıcı eleştiri namına arada yazıyoruz ama bu gün çok yorgunuz sanırım üstad... affola ellerinize sağlık... daha öznel kelime ve grupları kullanmanız tek önerim. Ama ağıza ve anlama da yavan gelmemeli, bilirsiniz. Okuduğum her dizede başka şairlerin direkt kalemleri akla geliyor. İyi çalışmlar ve teşekkürler... ayrıca kalabalık etmişsek affola..?

Şimdi
Hangi şehir avutabilir yalnızlığımızı
Yâda
Hangi düşler
Asılırken gözlerimize
Düşünki
Mavi bir deniz
Her dalgası kıyıya vuran


budur yüreğimizde ahval...tebrik ve saygı ile

anlamlı ve nefisdi kutlarım

Tek kelimeyle harika olmuş.
kutlarım yazan yüreği

Bir süre uzak kaldım ama zaman zaman dışardan da olsa izlediğim bir kaç kalemden birisiniz. Bu şiiri okuyunca da kendime hak verdim... Kutlarım kardeşim...

Sen ne güzeldin şiir, kutlarım dost kalem yüreğinizin sesi hiç susmasın...

UMUT ve DOSTCA

HAYAT GÖZLERİNDE BİR GÜLÜŞSE




Çizdiğim hiç bir resim sana benzemiyor
Ne seni anlatabildim
Nede kendimi çizdiğim o tualde
Aşka yanık mektuplar
Gülkurusu yapraklarında krizantem
Sen evita
Son durak hallerini bilirim her el sallayışında o tren garının
Her dilekler bir bavul dolusu
Ya gelişti
Yâda kaçıştı acemice
Şimdi
Hangi şehir avutabilir yalnızlığımızı
Yâda
Hangi düşler
Asılırken gözlerimize
Düşünki
Mavi bir deniz
Her dalgası kıyıya vuran
Düşünki
Her ateş kendi yangınında büyüyen kendi içinde sönen
Sessiz çığlıklardır
Bir yudum sudur dudaklarımıza sürülen
Zehir zemberek olsa da direnmektir yaşamak
Hayat
Gözlerinde bir gülüşse
Biliyorum ki
O gözlerinde
Bir çocuk daha büyüyecek
Evita
Bir çocuk daha ölecek
Kumruların çığlıklarında


Mahir ULAŞ

Bu harika şiir için kutluyorum sizi kalem dostum.

"HAYAT GÖZLERİNDE BİR GÜLÜŞSE"

çok hoş bir betimleme bu...ben hep buna inanırım, yani insanların gözlerinin gülümsemesi bana çok şeyler anlatır, çok şeyler bahşeder...ve bu şiir de bana çok şeyler anlattı, teşekkürler şairim...

beğenimle ve selamlarımla...

Usta ne güzel bir anlatım bu Evita daha ne olsun başka nasıl anlatılır ki şiirin ismi bir kere başlı başına ömre bedel mısralar ona keza siz hep yazınız bizi bu muhteşem dizelerden mahrum bırakmayınız her hali yakışıyor
saygılarımla

gözlerdeki gülüşü hayata benzetmek,,ne güzel
her mısra damardan bir sesleniş
ve Evita nasılda yakışmış şiire

Tebrik ederim abisi