1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
869
Okunma
Ben iki ihtiyar gördüm.
İskemlelerini güneşe seren
Eskimiş dostluklarını göğe
sunmuşlardı.
Burun kılları kadar sarıydı
ihtiyarlığın rengi,
Güneş teni sarartmazdı
Yitirdiklerini bulmadan oturuyorlardı
Ben tuzlu ve karaya oturmuş
gemiler gördüm
Üstlerinde bir parça gök vardı
Yelkenlerini yırtan
bir sarı rüzgardı
Ben sarının rengini gördüm
fersah fersah uzakta
Hiç duymadığım
masalları vardı.
5.0
100% (1)