Yar yokluğunda,
Celallenir, kaşlarımı çatarım,
Varımı yoğumu aşkın pazarında satarım,
Dibi görünen berrak sular varken,
Boz bulanık dipsiz sulara batarım.

Yar yokluğunda,
Gam ve kasaveti yastık eder yatarım,
Dertlerime firak derdini katarım.
Çıkarım aşkın dağlarının doruğuna,
En nadık sevda naralarını atarım.

Yar yokluğunda,
İki gözden iki çeşme için için ağlarım,
Visal yazmasıyla sevdalı gözlerimi bağlarım.
Kabzası sevda motifli aşkın silahını,
Henüz duyulmamış gönül ahlarıyla yağlarım.

Yar yokluğunda,
Bendini yıkan pınar olur gürül gürül çağlarım,
Dayanmaz sevdalı gönlüm yüreğimi dağlarım.
Sevgili nazlı yari mutlu etmek için,
Çalışır çabalar sevdiği her şeyi helalinden sağlarım.

Yar yokluğunda,
Üzüle üzüle gün be gün erir biterim,
Yar hararetiyle gölgede bile terlerim.
Aşkın yollarında bozulursa gönül arabam,
Can havliyle “ya Allah “diye diye iterim.

Yar yokluğunda,
Kesilirim iştahtan kendi kendime küserim,
Ferli gözlerim görmez önünü düz yolda düşerim.
Bülbül misali şakıyabildiğim halde,
Bir an önce visal olsun diye lallar gibi susarım.

Yar yokluğunda,
Kuş tüyü döşeklerde bile uyuyamam,
Gece gündüz nur cemalini seyretmeye doyamam.
Verseler aşk ile bilenmiş sevda bıçağını elime,
Yar yanımda yok diye bir elma daha soyamam.
19/Nisan/2013