3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1412
Okunma
an,
her şeyi içerirken hayal ne gereklidir
birçok kişi ölü,
kafamın içindeki adresten
titreyen, lades kemiğim değil
gözkapaklarımda kar ağırlığı
pencerede geveze kuşlar gökyüzünü anlatırken
bir ağaç olmak isterdim, kendimi görme ağacı
kuş oldum kondum kendi dalıma
hezaren çiçeği gibi soldum
daha çocukken de kendimi oynardım
okul köşelerinde yapayalnız
omuz üstüne ben çiçeği
ve sonra sadece sessizlik oldum
düşer
g
i
b
i
dallarımdan
gözlerim koptu
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz