1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1324
Okunma
Bir hüznün ardına sığınmışım
bulut- landım sağanak yağdı kirpiklerime
içime düştü tüm öfkelerim
çıkılmaz hayta yokuşunda.
seni bildikten sonra geldi bu hastalık bana
özlemek mi beklemek mi
anlamını yitiren kelimelere küstüm
üşüyorum..
beni sımsıkı sarsana.
um-arcasına özledim çocukluğumu
toprak damlı kerpiç evimin köşesinde
sıcak bir çöreğin kokusunu
buğulandı ömrümün
şiirimin hecesinde.
komşu kokan ellerinde.
şimdi büyüdüm sevgilim
seksen-beş yaşındaki annemin en küçük çocuğu benim
bende ihtiyarım
sen nasılsın
aşkımı mum ışığında söndürdüm
gerisi hikaye.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz