Nasl baslayacagimi bile bilmeden basliyorum yine derdimi anlatmaya ben sana simdi ne diycem ne diyebilirim sana sevgilim diyemem askm diyemem hic birsey diyemem ama ben hala seviyorum sevdigimsin askmsin ama yok yanls yazdim galiba sen artik
sevgi sin ask sin sevdigim veya askm diyemem ki sen benim deilsin ki ne diyorum ben ya ne zaman benim oldunki?





Sahi sen ne zaman benim oldun? ne zaman bana ’seninim’ dedin ?ben soyliyim hic bir zaman senin olan hep bendim!





hani insan benimsin demeden seninim diyebilmeli ben senin olmadiktan sonra sen benim olsan ne fayda ama anladim ki senin olmamda da hic bir sey deistirmedi bunlari neden yaziyorum bilmiyorum ama soylemem gereken bir sey var ve tabi senin haberin gene olmayacak bu yazdiklarmdan ama umut iste belki gorursun





keske bir umut olsaydi donmene dair umut olsaydi ama umut yok biliyorum donmeyeceksin donmessin sen donsende ozlemini giderip yine gidersin bir kez giden aliskanlik yapar gitmeyi ve sadece delicesine ozlediginde gelir ozlemini giderir ve gider uc kelime icin bir suru sey yazdim ama bu uc kelime benim hayatimi o kadar deistirecek ki istemesemde yada bilmiyorum bir yanim istiyor sanki bitsin artik bu roman diyor kotu sonla bitsin ve sozlerimden de anlasildigi gibi





Ben baskasyla nisanlanicam, bekledim gelmedin , gelecegine dair bir umit vermedin,bekle deseydin bir omur beklerdim yeterki 1 gun gel 1 gun icin bile olsa raziydim yeterki gel ama sen sen gittin hic umit vermeden gittin ben artik cok yoruldum bu romani surdurmekten kime anlattiysam ’sanki gercek hayat deil roman dinliyom masal dinliyom’ diyolar bizim yasadiklarimiz ne kadar gercekte olsa her kese bir ruyaydi bir romandi ve ben bu romani kotu sonla bitiricem bu ruyadan uyanicam artik ama bilirsin beni gelmem derim adna bir daha hic bir sey yazmam derim gene yazarim yazarim cunku konusabilecegim kimse yok olmasinda istemiyorum