Araf sonsuzluğuna bırakırken kendimi,
Çırılçıplak yüreğim salınıp durmaktadır.
Gözyaşları yıkıyor yine gurur bendimi,
Her şeyi özetleyen bir nabız vurmaktadır.

Ayrılığın hüzünlü enkazları yakarken,
Gasp edilmiş bir hayat mirasıma bakarken,
Sözcükler, bu ağzımdan kusar gibi çıkarken,
Gönlüm aklıma inat bir seni sormaktadır.

Küçücük dünyaların özsuyunu sağlayan,
Masum sevgi başını öne eğmiş ağlayan,
Her sırrı ifşa olan; suyla, ateş dağlayan,
Yaşayanla öleni bir hayal kurmaktadır.

İç âlemimde hâlâ hep şimşekler çakmakta,
Geçmişimle barıştım havalar kararmakta,
Bedenime, ruhuma bir yalnızlık akmakta,
Sensizliğin çığlığı ruhumu yormaktadır.

Yaşarken öldürülen tüm anları dondursam:
Yanağına yumuşak bir öpücük kondursam,
Eskimiş zamanları yeni güne döndürsem,
Kaç vakittir düşlerim en başa sarmaktadır.

Özcan İşler